শৰৎ

আশাবোৰ ইমান হুল হৈ বিন্ধেনে?

সপোনবোৰ ইমান ঠুনুকা নহওক চোন,

চকুমুদিলেই বৰকৈ হেঁচামাৰি ধৰে,

বন্ধ হৈ যায় উশাহ,

কি যে চৰ্তপূৰ্ণ প্ৰতিপল জীবন।

শৰৎ অ’

তোৰ পৰশে মন বলীয়া কৰিছে,

ত‌ই জাননে,

তোক পাবলে কিমান বলীয়া মন,

বগা দলিচাৰ ফাঁকে হেৰাই যোৱাৰ কতো সপোন,

জীপাল প্ৰতি পূৱাৰ শেৱালি সুবাসত মচগুল মন।(?)

নাই অ’

আজি এবুকু উশাহ শেৱালি তলত বৰকৈ ল’বৰ মন গৈছে

এথোক কঁহুৱাৰ মাজতে মুখখন গুজিদিবৰ মন গৈছে,

শৰৎ অ’

আকৌ আহ্, 

তোক বৰকৈ পাবৰ মন গৈছে।

আকাংক্ষা

তুমি ভালপোৱাৰ চাকিগছি জ্বলাই দিয়া,
ম‌ই শলিতাডাল সতেজ ৰাখিম,
অন্তহীন মৰমেৰে।

কেতিয়াবা বতাহ আহিলে
জুইশিখা আৱৰি ৰাখিবা,
ছলনাৰে কাষ চাপি আহিবা,
মৰম আকৌ বাঢ়িব
চাকিগছি হয়তো উজ্জ্বল হ'ব।

ছবি

এতিয়াও সাৰে আছো ম‌ই
অমানিশাক কথাবোৰ ক'বলৈ।

উজাগৰে ৰ'বলৈ হেঁপাহ নাই মোৰ,

জোনটো লৈ চাই পুতৌ জাগিছে,
তাইয়তো মোৰ দৰে ক'তনো নিশা উজাগৰে কটাইছে।

জোনাক সঁচাই আমাৰ লেখীয়া,
জোন আৰু তৰাৰ জিলমিল সদায় ক্ষন্তেকীয়া।

জোন,
তৰালৈ বাৰু মনত পৰেনে,
একেলগে বিলৰ পানীত চকমকাই থকা?
প্ৰতিঢৌৱে প্ৰতিবিম্বক আলিঙ্গন কৰা,
আৰু
স্থিৰ পানীত দুয়ো দুয়োকে হেঁপাহ পলুৱাই চোৱা।

তোৰ মোৰ একে দশা ও
তৰাটি ক'ৰবাত ম্লান ,হ'ল,
স্মৃতিও ধোৱাময় হ'ল,
পিছে চিন্তা নকৰিবা,
পুনৰ আহিবা বিলৰ পানীলৈ,
তৰাটিৰ সৈতে ঢৌত খেলিবলৈ।

ম‌ই..….
ময়ো নাথাকিম উজাগৰে.....
হয়তো ব্যস্ত হ'ম পুণৰ
স্মৃতি ৰচিম ধোৱাময় কৰিবলৈ।

জন্মদিন

কিমান সহি থাকিব পাৰিবা,
আমাৰ স্মৃতিৰ ৰং ফিকা হ'ব নিদিবা,
হয়তো মোৰ এতিয়া অধিকাৰ নাই তোমাৰ ভালপোৱাৰ,
স্মৃতিবোৰ সজীব কৰি ৰাখিবা, মোলৈ উপহাৰ।

প্ৰতিপলৰ দৰে আজিও মনত পৰিছে জানা,
তুমি কাষত থকা হ'লে ?
শুনা, তুমি বিহীন জন্মদিন কিমান যে কঠিন।

সন্ধিয়াৰ উদ্‌যাপন, মন মোৰ গহীন,
সকলোৱে আছে লগত, ম‌ইচোন সংগী বিহীন,
তুমি বিহীন জন্মদিন খুউব কঠিন।

সম্প্ৰতি

সময়বোৰ অভিমানী হ'ল,
জীৱন চাকনৈয়াত বুৰ গল।
আৰু আশাবোৰ ?

[জানো(?) প্ৰতিপল মনেই আশাবাদী
কিবা পোৱাৰ,
কিছুমানে বাস্তবতাৰ মুখ দেখে,
কিছুমান হেৰাই যায়,
সময়, সামৰ্থ, যোগ্যতাৰ আন্দোলনত।]

মন জায়

"মন জায় তোৰ শুকান চুলিত মাথা গুজি দিবাৰ,
তোৰ চুলিৰ আগাল দিয়া সুৰ সুৰি পাবাৰ।" - এইগ্‌লা মাত্ৰ বাহানা হে,
মন জায় তোক ভাল পাবাৰ।

"মন জায় তোক একবাৰ লাৰিৰ,
নাই দুৰত্বত তোক একবাৰ দেখিৰ।" -এইগ্‌লা মাত্ৰ বাহানা হে,
মনজায় তোক আদৰ কৰিৰ।

"মন জায় তোক ওচৰত পাবাৰ,
মন জায় তোৰ ছুৱা খাবাৰ।"-এইগ্‌লা স‌উগ বাহানা হে,
মোৰ আশা তোক সাব্‌টে ৰাখাৰ।

একদিন তোক মুই আপোন কৰিম

তোক একদিন মুই আপোন কৰিম
অইদিন তোৰ উদাং পিঠিত কবিতাৰ হাইল্‌চা গাঁথিম
যেদিন মোৰ কবিতাৰ ছন্দত নাচিব তোৰ মন
ছলচাতুৰি কবিতা দিয়া তোক পাগ্‌লা কৰিম।

হয়তো অইদিন এমুন হ'ব
সুখ তোৰ কবিতাত আবদ্ধ
দুখ (?), ভাবিৰ তোৰ আস্সানে নাহ'ব
এমুন কৰিয়ে তোক পাগ্‌লা কৰিম
খালি মোৰ কবিতায় নাহয়,
অইদিন মোকো তোৰ খুউব ভাল লাগ্‌বো।

একদিন তোক মুই আপোন কৰিম
হয়তো যেদিন মুই কবিতা দিয়া তোৰ মন কাঢ়িনিম,
হয়তো বাস্তবতায় তোক স‌উগ্ ভুলিয়া দিব
তাও তোৰ মনত মোৰ কবিতায় বাজিব।

মাকন

মাকন ঐ,
সময় আজি আগৰ দৰে হৈ নাই
ৰাতিবোৰো উজাগৰেই পাৰ হয়,
সংগীহোৱা হেডফোন ডালো হেৰাল।
জানানে,
নতুন সংগী পাইছো
কতো ৰাতি উজাগৰে কটাইছো
এখন্তেকো এৰানাই নতুন সংগীক।
মাকন,
অকল তোমাৰ কথা হে কোৱা নাই।

মাকন,
তোমাৰ কথা কম জানো(?)
...

নাই নক‌ওঁ মাকন
কলেই কিবা বুজি পাবনে!
কিমান সপোনত যে ৰং সানিলা,
কিমান শৰতত যে সুবাস শুনালা।

ঐ..মাকন
তোমাৰ সমান যে নহয় অ কোনেও
সংগীৰূপী চিগাৰেট কেইডালনো কি কৰিব?
অকল জ্বলি জ্বলি গণিবলৈ হে শিকায়
কতোনা ৰাতি মোৰসৈতে উজাগৰে কটায়।

তুমি চিগাৰেটৰ দৰে

Tumi thik cigarette-r dore
jidore hupithoka xomoyot bess stylish hoi uthe mon
tumi kaxot thokar dore

tumi xei cigarette'r dhowar dore
hupisaote khontekiya nisat jhim jhimay gaa
tomar xoite par kora xomoy jen

tumi cigarette'dalot jwoli thoka juir dore
amez diye cigarette'dal jwolai
tumi morom korar dore

tumi cigarette'dalor firingotir dore
xoroki ahi jwolai diye shirt khon
tumi eta jibon nosto korar dore

তুমি

tumi dekha diyare pora
hori nila nixar tuponi,
anidila udong bukut valpowar ban,
xanidila morom.
Aru jiwon jen ek bhalpowar gan,
bisari jao tat mathu tomar naam

Asha

JANINA SHE KI DILO AMAKE
SHE TO AMAKE VALOBASHENA
TOBUO TAKE VALOLAGE
.
.
.
EKBAR TAKE BOLCHILAM
"TOMAY VALOBASHI"
"NA"
SHE "NA" BOLCHILO KINTU
AMAKE TO VULE JAYNI SHE

JANINA KI DEBE AMAKE
JETA ACHE,
AMAR JONNO NOY
TOBUO HAT BARALAM TAR KACHE

EKBAR TAKE BOLCHILAM
"VULE JABE KI AMAY"
"NA"
SHE AMAKE VULE JABE NA,
KINTU
TAR SMRITITE KIVABE RAKHBE AMAKE...?